با لجبازی کودکان چه کار کنیم؟

• چقدر لجبازی کودکان طبیعی است
• بهترین روش در مقابل بدرفتاری کودکان چیست
• اگر این علائم درفرزند شما است حتما برای درمان بدرفتاری از مشاور کمک بگیرید

هر کودکی هر از گاهی دچار بد رفتاری میشود، اما اغلب قابل توجهی از کودکان دارای مشکلات رفتاری هستند که بسیار فراتر از برداشتن یواشکی شکلات، مشت زنی در حیاط مدرسه یا طغیان درکلاس است.

این افراد غالبا عصبانی، تحریک پذیر و زود رنج بوده وسریع از کوره در می روند. آنها از اشخاص صاحب اختیار قدرت سرپیچی می کنند یا با آنها مشاجره می کنند و ممکن است از همکاری و یا پیروی از قوانین امتناع ورزند، فقط برای اینکه دیگران را اذیت کنند. آنها بعضی اوقات دیگران را به بدرفتاری های خود متهم می کنند. بعضی از آنها به نظر بد جنس می رسند، دفاعی هستند، اهل قشقرق و جر وبحث نیز می باشند.

علت مشخصی برای این اختلال وجود ندارد اما متخصصان به تاثیر ژنتیکی و محیطی مظنون هستند. این شرایط ممکن است در اثر یک جدایی تلخ یا خشونت و سخت گیری والدین شکوفا شود. حقایق شناخته شده درمورد نافرمانی مقابله ای پراکنده است.

این بیماری معمولا از اوایل کودکی(در حدود 6سالگی)شروع میشود و اغلب نتیجه تلاش معمول کودک برای رسیدن به استقلال است. گاهی اوقات نشان دهنده وجود سبکهای اجباری والدین است که شامل نوعی نظم و انضباط سخت گیرانه، اغلب خشن ومتناقض می باشد. رفتارهای عصبی و دفاعی این کودکان تقریبا به طور گسترده زندگی خانوادگی آنها را مختل می کند.در مواردی که کمتر اتفاق می افتد ، روابط در مدرسه و در جامعه نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

مطالعات مختلفی بر مداخلات موثر در درمان کودکان دارای مشکلات نافرمانی مقابله ای انجام شده است که منجربه معرفی درمانهای متعدد بر رفتارهای ضد اجتماعی کودکان در سطوح مختلف تکاملی از سنین قبل از دبستان تا اوایل نوجوانی می پردازد . از جمله درمان تعاملی والد-کودک، آموزش والدین و  مدرسه، برنامه های قدرت سازگاری و کنترل خشم و آموزش مهارت های حل مساله است . به عنوان مثال: در درمان تعامل والد-کودک ، جلسات درمانی به صورت یک ساعت در هفته بر گزار شده تا دستیابی والدین به مهارتهای لازم و از بین رفتن معیارهای نافررمانی مقابله ای در کودکانشان ادامه می یابد. تمامی جلسات درمانی در موقعیت های طبیعی اجرا می گردد . ابتدا برای والدین توضیح داده می شود که چگونه با بازی آزاد به صورت کودک-مدار با فرزندشان تعامل نمایند .این مرحله شامل استفاده از مهارتهایی مانند انعکاس موقعیت کودک ، توصیف و تشویق رفتار مطلوب کودک، و نادیده گرفتن  رفتارهای نامطلوب و پاسخ به سوالات او بدون هدایت بازی و بدون پرسش و تحقیر وی است . هدف این مرحله بهبود روابط والد-کودک و کاستن رفتارهای نامطلوبی که با توجه نمودن والدین تقویت می شود ، است . از والدین خواسته می شود که این مهارت ها را در خلال جلسه با کودکشان تمرین کنند و درمانگر بازخورد یا پیشنهادهای لازم را برای بهبود این مهارت ها به آنها می دهد. در هنگامی که والدین مهارت بازی کودک مدار را می آموزند ، به سمت تعامل والد-مدار که منجربه افزایش رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای نامطلوب می گردد هدایت می شوند . والدین در طی این مرحله از درمان، به استفاده از دستورات شفاف و واضح و کاربرد تقویت کننده های با ثبات مانند تشویق در صورت اطاعت از دستور و استفاده از اتاق خلوت در صورت عدم اطاعت راهنمایی میشوند. از والدین خواسته میشود که در طی جلسه این مهارت ها را با کودکشان تمرین کنند تا درمانگر بازخورد لازم را به آنها ارائه نماید.